สรุป Subjunctive Sentence คืออะไร มีอะไรบ้าง

Subjunctive Sentence ภาษาอังกฤษ

Subjunctive Sentence คืออะไร

Subjunctive Sentence คือ ประโยคที่ใช้แสดงความต้องการ ความปรารถนา การขอร้อง การเสนอแนะ รวมถึงเงื่อนไขสมมติต่าง ๆ ที่ไม่เป็นจริงทั้งในอดีตและปัจจุบัน ซึ่งจะมีโครงสร้างประโยคที่แตกต่างจากประโยคทั่วไป

Subjunctive Sentence มีอะไรบ้าง

Subjunctive Sentence สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ดังนี้

Present Subjunctive
Past Subjunctive
Past Perfect Subjunctive

1. Present Subjunctive

ใช้บอกความต้องการ ความจำเป็น การขอร้อง และการเสนอแนะต่าง ๆ มักมีคำกริยาต่อไปนี้

advise (แนะนำ), suggest (แนะนำ), recommend (แนะนำ), command (สั่ง), order (สั่ง), demand (ต้องการ), require (ต้องการ), desire (ปรารถนา), request (ร้องขอ), ask (ขอ), insist (ยืนยัน), urge (กระตุ้น), prefer (ชอบ … มากกว่า)

มีโครงสร้างประโยค ดังนี้

S + Subjunctive Verb + (that) + S + (should) + V. infinitive
*สามารถละ that หรือ should ได้

และยังสามารถใช้คำคุณศัพท์ (Adjective) ต่อไปนี้ในโครงสร้าง Present Subjunctive ได้เช่นกัน

important (สำคัญ), crucial (จำเป็น / สำคัญ), essential (จำเป็น / สำคัญ), necessary (จำเป็น / สำคัญ), vital (จำเป็น / สำคัญ), advisible (สมควร), recommended (เป็นที่แนะนำ), advised (เป็นที่แนะนำ), suggested (เป็นที่แนะนำ), demanded (เป็นที่ต้องการ), desirable (เป็นที่ต้องการ), requested (เป็นที่ร้องขอ)

มีโครงสร้างประโยค ดังนี้

It + V. to be + Subjunctive Adj + (that) + S + (should) + V.infinitive

หากเราอยากเปลี่ยนประโยค Present Subjunctive ให้เป็นประโยคปฏิเสธ เราสามารถทำได้โดยเติม not ข้างหน้า V. infinitive (ไม่ผัน ไม่เติม)

2. Past Subjunctive

มักใช้แสดงความต้องการ หรือความปรารถนาที่ไม่อาจเกิดขึ้นจริง หรือตรงข้ามกับเรื่องจริงในปัจจุบัน มักมีคำกริยาต่อไปนี้

wish (ต้องการ / ปรารถนา / หวังว่า), if only (ถ้าเพียงแต่ว่า / ถ้าหากว่า), as though (ราวกับ), as if (ราวกับ)

มีโครงสร้างประโยคดังนี้

S + Past Subjunctive Verb + S + V.2
NOTE! ยกเว้น If only + S + V.2

NOTE! ใน Past Subjunctive มักใช้ were (รูปอดีตของ V. to be) กับประธานทุกตัวไม่ว่าจะเป็นพจน์หรือบุรุษใดก็ตาม

คำและวลีที่มักเจอบ่อย

supposing (สมมติว่า), suppose (สมมติว่า), what if (ถ้า), it’s time, it’s about time, it’s high time (ถึงเวลาแล้ว / จวนจะได้เวลาแล้ว / สมควรแก่เวลาแล้ว)

ซึ่งมีโครงสร้างประโยคดังนี้

Past Subjunctive Phrase + S + V.2

NOTE! โครงสร้าง It’s time / It’s high time / It’s about time + S + V.2 จะใช้เพื่อบอกว่า น่าจะทำบางสิ่งบางอย่างได้เสียที (แต่ทำช้าไปนิดหน่อย) ส่วนโครงสร้าง It’s time / It’s high time/ It’s about time + for/to do something จะใช้เพื่อบอกว่าถึงเวลาทำบางสิ่งบางอย่างแล้ว หรือเวลานั้นมาถึงพอดี ตัวอย่างเช่น It’s time to go to bed. เพื่อบอกว่า ถึงเวลาเข้านอนแล้วนะ

วลีสำหรับแสดงความชอบหรือความต้องการที่มักเจอบ่อย

would rather, would sooner (น่าจะ / ควร / อยากจะ … มากกว่า)

ซึ่งมีโครงสร้างประโยคดังนี้

S1 + Past Subjunctive Phrase + S2 + V.2

ในกรณีที่มีประธานเพียงตัวเดียว หรือประธานตัวแรก (S1) กับตัวที่สอง (S2) คือคนเดียวกัน ให้ใช้ V. infinitive แทน V.2